Chram Jōnangū (城南宮), znajdujący się w południowej części Kioto, został ustanowiony w okresie Heian (794-1185) w 794 r. Obiekt wykonany z drewna, który składa się z sanktuarium głównego, przedniego, oraz transeptu, ma elegancki wygląd w stylu późnego okresu Heian.

Do chramu obejmującego szereg stylowych budowli przylega rozległy, zajmujący prawie 30 tys. m² obszar wypełniony pięcioma ogrodami: Haru-no-Yama, Heian-no-Niwa – ogród w stylu Heian, Muromachi-no-Niwa – ogród w stylu okresu Muromachi, Momoyama-no-Niwa – w stylu Momoyama oraz ogród skalny w stylu ogrodu willi cesarskiej – Jōnan Rikyū-no-Niwa. W ogrodach kwitną kolejno różne sezonowe kwiaty. Wczesną wiosną w Haru-no-Yama można podziwiać przepiękne kwitnące drzewa śliw shidare-ume. Na mech u podnóża drzew opadają malowniczo rozwiewane przez wiatr czerwone kwiaty kamelii (tsubaki). Dwa razy do roku – w kwietniu i w listopadzie w Heian-no-niwa odtwarzana jest Kyokusui-no-Utage – tradycyjna ceremonia, której początki sięgają okresu Nara (710-794), związana z recytacją krótkich wierszy tanka w tle muzyki instrumentów koto.

Chociaż sanktuarium organizuje różne festiwale przez cały rok, jeden z najważniejszych to święty taniec kagura, wykonywany przez kapłanki miko w charakterystycznych biało-czerwonych strojach. Kapłanki kilka razy w roku wykonują rytuał oczyszczenia za pomocą specjalnego przyrządu z dzwoneczkami i błogosławią uczestników.

©fot. E.M. Kido