Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że spektakl „Stroiciel fortepianu - Chopin Nō" （調律師－ショパンの能）według sztuki Jadwigi M. Rodowicz, który przedstawiono w dniu 28 lutego 2011 roku na scenie Narodowego Teatru Nō w Tokio, był wydarzeniem artystycznym najwyższej rangi. Splendoru dodała mu obecność na widowni przedstawicielki rodziny cesarskiej - w loży honorowej zasiadła księżna Takamado. Wszystkie miejsca były szczelnie wypełnione, bilety zostały wykupione wiele tygodni wcześniej. I nic dziwnego, w Tokio zaplanowano tylko jeden spektakl, a co najważniejsze tym razem tak wiele rzeczy działo się po raz pierwszy. Po raz pierwszy wystawiano sztukę w stylu klasycznego teatru japońskiego napisaną przez polską autorkę, po raz pierwszy w sztuce nō pojawił się bohater rodem z Polski (ale jakże dobrze znany japońskiej publiczności), po raz pierwszy do partytury spektaklu nō włączono muzykę Chopina i w związku z tym obok tradycyjnej sceny nō, również po raz pierwszy, stanął fortepian. To bardzo wiele nowości jak na jeden raz.Spektakl „Stroiciel fortepianu - Chopin Nō" to wspólne dzieło twórców polskich i japońskich. Na scenie wystapił zespół Teatru Tessenkai, główną rolę Stroiciela i Ducha Chopina zagrał Kanze Tetsunojō (shite), rolę Delacroix Tonoda Kenkichi (waki), utwory Chopina wykonał laureat III miejsca w konkursie Chopinowskim Yokoyma Yukio. Reżyserem spektaklu jest Kasai Ken'ichi. Premiera „Stroiciela fortepianu" odbyła się 17 lutego w Warszawie i wzbudziła tam ogromne zainteresowanie. „Chopin Nō" stało się ukoronowaniem obchodów 200 rocznicy urodzin Fryderyka Chopina, jednak trudno uznać ten spektakl za okazjonalny ukłon w stronę czcigodnego jubilata. Tego rodzaju wydarzenia nie powstają ad hoc, tylko rodzą się w wyniku długich poszukiwań…