Rok 2013 zapisał się w Japonii jako „rok przebudowy”. Z jednej strony przebudowa jest tutaj zjawiskiem normalnym, np. w odniesieniu do rytualnego odnawiania miejsc sakralnych. Zgodnie z tym zwyczajem, w 2013 r. odbudowane zostały dwa najbardziej znaczące chramy w Japonii – Ise i Izumo. Jednakże w ubiegłym roku przebudowano także wiele innych obiektów, np. teatr Kabukiza w Ginza (fot. 1, fot. 2, fot. 3), siedzibę Centralnego Urzędu Pocztowego w Tokio – „Tokyo Central Post Office” oraz ukończono przebudowę dworca tokijskiego – Tokyo Station. Podczas kiedy aspekt konserwacji zabytków ma w Japonii bardziej charakter spirytualny niż materialny, w wielu wypadkach dokonano faktycznej odbudowy, rewaloryzacji lub całkowitego odtworzenia ważnych z punktu widzenia architektonicznego lub kulturowego budynków. Ostatnim charakterystycznym wyznacznikiem procesu przebudowy, który zintensyfikował się po 11 marca 2011 r., jest odnawianie na większą skalę niż dotychczas dużych budynków w Tokio i innych miastach japońskich. Można zatem powiedzieć, że rok 2013 był w kwestii przebudowy rokiem przełomowym. Fot. 1 Fot. 2 Fot. 3 Rytuał przebudowy Mimo, że Japonia jest jednym z najbardziej rozwiniętych krajów o najnowocześniejszej technologii, nadal odczuwa się tutaj duży wpływ tradycji zarówno w sposobie życia, jak i w praktykowaniu religijnych rytuałów i ceremonii wywodzących się z dawnych czasów. Jednym z nich, zgodnie z wierzeniami shintō na temat śmierci i odradzania się przyrody oraz nietrwałości wszelkich rzeczy i przemijalności istnień, jest sengū – rytualna, trwająca przez dłuższy okres czasu odbudowa chramów shintoistycznych. Jest to także metoda przekazywania wiedzy na temat technik budowlanych z generacji na generację.  Uważa się, że shintō, wywodzące…