Gazeta Klubu Polskiego w Japonii Nr 5 (32), październik 2003
Japończycy, naród praktyczny i ceniący wygodę, mają zamiłowanie do skrótów językowych. W języku japońskim spotykamy rozmaite „dłużyzny,” na przykład długie wyrazy i „zdaniopodobne” wyrażenia sinojapońskie, które są trudne do wymówienia ze względu na powtarzanie się podobnie brzmiących sylab; mamy też rodzime czasowniki, które bywają jak pociagi towarowe: za tematem wlecze się wiele końcówek (wykładników funkcji granmatycznych); mamy wreszcie szereg innych utrudnień, na przykład rozbudowane formy honoryfikatywne.