W czerwcu 2020 r. mijają 22 lata naszej działalności dziennikarskiej i polonijnej. która rozpoczęła się założeniem w 1998 r. „Klubu Polskiego w Japonii” oraz wydawaniem gazety polonijnej.

Treścią naszej strony internetowej „POLONIA JAPONICA” (poprzednio „gazeta.jp POLONIA JAPONICA”; polonia-jp.jp), która jest najstarszym medium polonijnym w Japonii, są publikacje związane z Japonią oraz z japońską Polonią.

Strona poloniajaponica.jp nawiązuje do tradycji drukowanego periodyku - „Gazety Klubu Polskiego w Japonii”, przekształconego później w „Gazetę Polską w Japonii”, wydawanych w Japonii w latach 1998–2008, a także do spuścizny pierwszej w najnowszej historii organizacji polonijnej – Klubu Polskiego w Japonii, działającego w latach 1998–2006. Portal „POLONIA JAPONICA” jest także kontynuacją następujących stron internetowych: „Gazety Polskiej w Japonii” (gazeta.jp; 2008-2010), która była pierwszą stroną internetową Polonii japońskiej, następnie „e-Gazety Polskiej w Japonii” (polonia.jp; 2010-2012), a także istniejącej od stycznia do maja 2013 r. strony - „Gazeta Polska w Japonii”, zamienionej później na „gazeta.jp POLONIA JAPONICA”. Od 2016 r. witryna funkcjonuje pod nazwą „POLONIA JAPONICA”. W październiku 2017 r. adres naszej strony zmienił się na obecny: poloniajaponica.jp.

Redakcja niniejszej strony pragnie kontynuować najlepsze tradycje dotychczasowych wersji drukowanej i internetowych. Obecna nazwa „POLONIA JAPONICA” wyraża istotę naszej aktywności – działalność polonijną w Japonii oraz publikacje na tematy związane z Polonią oraz Japonią – krajem naszego zamieszkania. Bogatsza o doświadczenia minionych kilkunastu lat, pragnie wybrać z przeszłości tylko to, co najcenniejsze. Indywidualnie staramy się reprezentować godnie nasz kraj za granicą i mamy na tym polu różne własne osiągnięcia, a mottem naszego zespołowego działania są: nowoczesność, otwartość, śmiałość i rzetelność w przekazywaniu informacji. 

1. Klub Polski w Japonii (1998-2006)

Historia Gazety wiąże się nierozerwalnie z działalnością Klubu Polskiego w Japonii. 22 czerwca 1998 r., kilkunastoosobowa grupa polonijna zainteresowana założeniem organizacji, która pozwoliłaby nawiązywać kontakty wśród Rodaków, wzajemnie sobie pomagać i wspólnie reprezentować Polskę w Japonii, podjęła decyzję o utworzeniu Klubu Polskiego w Japonii. Klub działał w oparciu o statut i był zarejestowany jako organizacja polonijna w Stowarzyszeniu Wspólnota Polska. Kolejnymi przewodniczącymi kluby były: Elżbieta Watanabe, Ewa Maria Kido, Emilia Okuyama i ponownie Ewa Maria Kido. Członkowie klubu wydawali „Gazetę Klubu Polskiego w Japonii”, płacili roczną składkę przeznaczoną na wydawanie gazety i spotykali się na comiesięcznych zebraniach oraz różnych spotkaniach. W tym okresie organizowano różne imprezy, np. pikniki w parkach, spotkania na imprezach towarzyskich oraz w każdy ostatni piątek miesiąca w barze Tengu w Shinjuku, spotkania z ciekawymi osobami, wspólne spacery, wycieczki, itp. Klub posiadał Fundusz Polonia utworzony z dobrowolnych składek, przeznaczony i wykorzystany na pomoc rodakom mieszkającym w Japonii, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji losowej.

 Fot. 1 Pierwszy numer Gazety Klubu Polskiego w Japonii, 1998 r.

 Fot. 2 Informacja o powstaniu Klubu Polskiego w Japonii w pierwszym numerze gazety, 1998 r.

 Fot. 3 j.w.

 Fot. 4 j.w. - lista założycieli Klubu Polskiego w Japonii i statut Klubu

 Fot. 5 j.w. - dalszy ciąg statutu Klubu

Klub Polski w Japonii posiadał stronę internetową (japonia.klubpolski.org), która była pierwszą witryną internetową polonii japońskiej. Autorem grafiki na witrynie była Emilia Okuyama. Za wykonanie techniczne strony odpowiadało kolejno kilka osób, m.in. Jacek Wiciński, a jej redaktorem była Ewa Maria Kido, Strona Klubu działała do 2006 r.

 Fot. 6 Strona internetowa Klubu Polskiego w Japonii (japonia.klubpolski.org) - pierwsza strona internetowa japońskiej Polonii

W czerwcu 2000 r. nastąpił rozłam w Klubie Polskim w Japonii. Niektóre osoby odeszły z Klubu i rozpoczęły działalność na własną rękę. W wyniku tego procesu w grudniu 2000 r. powstało Forum Polonijne Tama. Forum zajęło się organizacją imprez nastawionych głównie na odbiorców japońskich, w odróżnieniu do Klubu, który działał na rzecz Polaków. Forum Polonijne Tama zaczęło prowadzić także stronę internetową „Strona Polska w Japonii”. Klub Polski w Japonii z kolei wydawał gazetę „Gazeta Polska w Japonii” oraz prowadził dwie strony internetowe, nieczynną już stronę klubową oraz obecnie reaktywowaną stronę gazety.

Na wiosnę 2006 r. nastąpiły następne istotne zmiany organizacyjne. Na spotkaniu klubowym w dniu 4 marca 2006 r. podjęto decyzję o rozwiązaniu Klubu Polskiego w Japonii. Dotychczasowi działacze klubowi kontynuowali wydawanie Gazety.

 

Fot. 7 Spotkanie klubowe w 1998 r.   

Fot. 8 Spotkanie klubowe w 1999 r.

Fot. 9 Spotkanie z Haliną Czerny-Stefańską w 2001 r.

Fot. 10 W ambasadzie RP w Tokio w czasie wizyty prezydenta
Lecha Wałęsy w 2006 r.; od lewej ambasador Marcin Rybicki,
Ewa Maria Kido, prezydent Lech Wałęsa, Emilia Okuyama

Fot. 11 Spotkanie towarzyskie w 2007 r. - na dole od prawej - Emilia
Okuyama, Ewa Odagiri, Małgorzata Hosono i Judyta Yamato, u góry od prawej - Ewa Maria Kido i Renata Misui

Fot. 12  W ambasadzie RP w Tokio w 2007 r. – od prawej Ewa Maria Kido, Judyta Yamato, Krzysztof Strebeyko i Emilia Okuyama

2. „Gazeta Klubu Polskiego w Japonii” (1998-2006) i „Gazeta Polska w Japonii” (2006-2008)

Już podczas pierwszych spotkań Klubu zrodził się pomysł wydawania pisma w języku polskim. Początkowo założenia nie były jednak tak ambitne, jak w późniejszym okresie - pismo miało być czymś w rodzaju biuletynu informującego o planowanych imprezach klubowych i zawierającego różne istotne dla życia Polaków w Japonii informacje i porady. Pierwszy numer „Gazety Klubu Polskiego w Japonii” ukazał się w czerwcu 1998 r. Pierwszym redaktorem naczelnym została Renata Mitsui, która redagowała gazetę przez półtora roku - od czerwca 1998 r. do stycznia 2000 r. W początkowej fazie istnienia „Gazety Klubu Polskiego w Japonii” skład redakcji był następujący: Renata Mitsui, Ewa Maria Kido, Elżbieta Watanabe, Małgorzata Suzuki, Ewa Odagiri, Milena Ueda, Emilia Okuyama i Ewa Maruyama. W pierwszym numerze znalazła się „Informacja o powstaniu Klubu Polskiego w Japonii” z dnia 22 czerwca 1998 r., w której opisane były podstawowe założenia organizacji. „Informacja”, którą można porównać do swego rodzaju manifestu, podpisana była przez 15 osób - w porządku alfabetycznym były to: Małgorzata Hosono, Grażyna Ishikawa, Małgorzata Iwahashi, Ewa Maria Kido, Ewa Maruyama, Irena Matsuba, Ewa Odagiri, Emilia Okuyama, Anna Preis, Renata Sowińska-Mitsui, Krzysztof Strebeyko, Małgorzata Suzuki, Ewa Sysło-Yamashita, Milena Ueda i Elżbieta Watanabe. Pod informacją zamieszczony był zarys statutu organizacji. Następnym redaktorem naczelnym Gazety była Elżbieta Watanabe, która redagowała ją przez trzy lata - od lutego 2000 r. do lutego 2003 r. W czasie jej kadencji, w czerwcu 2000 r. nastąpił rozłam w Klubie Polskim w Japonii i w związku z tym zmienił się skład redakcji. W przełomowym 2000 r., redakcja gazety składała się z następujących osób: Elżbieta Watanabe, Jacek Ćwielong (skład techniczny), Ewa Maria Kido, Emilia Okuyama, Krzysztof Strebeyko i Judyta Yamato. Patrząc z perspektywy czasu można stwierdzić, że w latach 1998-2000, kiedy redaktorem gazety była Renata Mitsui, pismo przeżywało swój gwałtowny rozwój - każdy następny numer był coraz lepszy. Potem, w latach 2000-2003, kiedy funkcję redaktora pełniła Elżbieta Watanabe, ukształtowała się już ostateczna forma gazety, której udało się osiągnąć wysoki poziom zarówno pod względem merytorycznym jak i graficznym, zupełnie nie odbiegając od pisma profesjonalnego. 

Wraz z ostatnim numerem redagowanym przez Elżbietę Watanabe („Gazeta Klubu Polskiego w Japonii” nr 1(28) luty 2003 r.) zakończyła się era funkcjonowania stałego redaktora naczelnego. W związku z wyjazdem do Polski, z redakcji odeszła Elżbieta Watanabe. Od tej pory funkcję redaktora obejmowało na zmianę kilka osób z grona redakcji lub jej współpracowników: w 2003 r. i 2004 r. - Renata Mitsui, Krzysztof Strebeyko i Judyta Yamato; w 2005 r. - Renata Mitsui, Dorota Hałasa, Krzysztof Strebeyko i Judyta Yamato; w 2006 r. - Renata Mitsui, Dorota Hałasa, Ewa Odagiri i Judyta Yamato; w 2007 r. - Ewa Odagiri, Ewa Maria Kido i Judyta Yamato; oraz 2008 r. - Ewa Odagiri, Renata Mitsui oraz tandem redaktorów Fabiola Tsugami (współpracownik redakcji) i Krzysztof Strebeyko. Mimo, że skład redakcji ulegał zmianom i zmieniali się jej współpracownicy, zasadniczy trzon przez cały czas trwania gazety, czyli przez ostatnie 15 lat, pozostawał ten sam. Od kwietnia 2003 r. skład redakcji był następujacy: Jacek Ćwielong (skład techniczny), Ewa Maria Kido, Renata Mitsui, Emilia Okuyama, Krzysztof Strebeyko i Judyta Yamato. Mimo zmian redakcyjnych udało się utrzymać wysoki poziom gazety, o czym świadczy m. in. fakt, że decyzją Klubu Publicystów Polonijnych Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 31 marca 2004 r., Klub Polski w Japonii został nagrodzony Brązową Statuetką za m.in. „redagowanie i wydawanie Gazety Klubu”. Klub otrzymał także Dyplom Uznania oraz List Gratulacyjny od Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika. Uroczyste wręczenie nagród odbyło się 22 kwietnia 2004 r. w Muzeum Porczyńskich w Warszawie. Statuetka jest przechowywana w Ambasadzie RP  w Tokio.

Fot. 13 Brązowa Statuetka, 2004 r. (przechowywana jest w Ambasadzie RP w Tokio)

Na wiosnę 2006 r. nastąpiły następne istotne zmiany organizacyjne. Ponieważ liczba członków Klubu zmalała i wydawało się, że nie ma zapotrzebowania na istnienie organizacji polonijnej, na spotkaniu klubowym w dniu 4 marca 2006 r. podjęto decyzję o rozwiązaniu Klubu Polskiego w Japonii. Osoby będące w zespole redakcyjnym postanowiły zająć się jedynie wydawaniem gazety, której nazwę zmieniono na „Gazeta Polska w Japonii”. Wiosenny numer gazety - nr 2(47) kwiecień, maj 2006 r. - ukazał się już pod nową nazwą. Judyta Yamato, która dotychczas była skarbnikiem Klubu, zgodziła zająć się finansami gazety, a dotychczasowa przewodnicąca Klubu Ewa Maria Kido zajęła się koordynacją działań związanych z wydawaniem gazety. Następne zmiany w redakcji gazety oraz w jej wydawaniu zaszły w roku 2008. Judyta Yamato redagowała swój ostatni numer – „Gazeta Polska w Japonii” nr 6(57) - grudzień 2007, styczeń 2008, po czym wiosną 2008 r. przestała pełnić funkcję skarbnika gazety, i w związku z wyjazdem do Polski, wycofała się z bieżących spraw gazety. Poza tym, gazeta przestała być dwumiesięcznikiem i w związku z malejącą liczbą redaktorów, stała się kwartalnikiem. W tej ostatniej fazie istnienia Gazety, redakcja składa się z następujących osób: Renata Mitsui, Ewa Maria Kido, Emilia Okuyama, Ewa Odagiri, Dorota Hałasa, Krzysztof Strebeyko i Krzysztof Żabko-Potopowicz (skład techniczny). Ostatnim numerem Gazety był 4(61) listopad, grudzień 2008, styczeń 2009 r., po czym zaprzestano jej wydawania.

 Fot. 14 Numer z okazji 10-rocznicy gazety

W ciągu dziesięciu lat istnienia Gazety, ukazywały się w niej artykuły związane z Japonią w szerokim pojęciu - były one poświęcone japońskiej polityce, gospodarce, życiu codziennemu, pop-kulturze, architekturze, sztuce, estetyce, literaturze, japońskim firmom i zatrudnionym w nich Polakom, problemom kobiet, młodzieży, życiu Polonii w Japonii i innych krajach, historii Japonii i stosunkami polsko-japońskim, itp. Ukazywały się także teksty poświęcone ważnym wydarzeniom w kraju. Poza tym, w gazecie znajdowały się także informacje o działalności Klubu Polskiego w Japonii. Gazeta odnotowywała też wszystkie ważne wydarzenia w Ambasadzie RP w Tokio i często zamieszczała wywiady z odwiedzającymi ambasadę osobistościami ze świata polityki, gospodarki, kultury czy sztuki. W gazecie ukazywała się też napływająca od czytelników korespondencja, a także ogłoszenia i reklamy. Wsród stałych rubryk, które przewinęły się na łamach gazety w ciągu ostatnich dziesięciu lat można wyróżnić następujące tytuły i ich autorów: „Co kraj to obyczaj” - Elżbieta Watanabe, „Japan survival, czyli szkoła przetrwania w Japonii” - Krzysztof Strebeyko, „Język polski wciąż nowy” - Renata Mitsui, „Piaskownica - kącik dla rodziców” - Ewa Odagiri, „Obserwacje japońskie” - Ewa Maria Kido, „Japonia pod lupą” - Dorota Hałasa, „Kuchnia polska w Japonii” - Halina Kumakura, „Z życia, czyli z kuchni” - Katarzyna Szczepańska, „Podróże z Agnieszką” - Agnieszka Kihniä, „Lektury na nowy wiek” - Beata Ostojska, „Polacy w Japonii” - Małgorzata Suzuki, „Okiem kibica” - Arkadiusz Strycharski, „Prosto z głowy” - Barbara Słomka, „Doniesienia ze wsi” - Judyta Yamato, „Język japoński wciąż nowy” - Renata Mitsui, „Historia Polaków w Japonii” - Judyta Yamato, „Chryzantema i krzyż” - Paweł Janociński i „Blog a la mode” - Renata Mitsui. Poza tym, w gazecie ukazywały się aktualne informacje kulturalne, informacje o wydarzeniach w ambasadzie, korespondencja z czytelnikami i wywiady. Współpracownikami Gazety były najczęściej osoby związane z Japonią poprzez swoje wykształcenie, lub miejsce zamieszkania, czy też zainteresowania. W ciągu dziesięciu lat, „Gazeta Polska w Japonii” docierała do Polaków w całej Japonii, a także poza jej granice; trafiała do ok. 250 osób oraz instytucji. Otrzymywali ją m. in.: Ambasada RP w Tokio, Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”, Instytut Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego, Biblioteka Narodowa w Warszawie, Biblioteka Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu, Biblioteka Ossolineum we Wrocławiu i Katedra Kultury Polskiej Tokijskiego Uniwersytetu Języków Obcych.

Gazetę tworzyła nie tylko redakcja - do jej funkcjonowania przyczyniło się także poparcie wielu osób, jak np. Piotra Suszyckiego-Tanaka, b.właściciela firmy NCM Corporation, który umożliwiał nam bezpłatne korzystanie z domeny internetowej i serwera, dzięki czemu działała strona internetowa Gazety. Wiernie gazetę sponsorował także Michał Grzybowski zamieszczając w niej reklamy swojej firmy GM Travel. Ponadto duże poparcie gazeta otrzymywała zawsze także od Ambasady RP w Tokio, ze strony ambasadorów RP - Jerzego Pomianowskiego i Marcina Rybickiego, a także ze strony konsulów RP: Czesława Kuleszy, Leszka Rowickiego i Grzegorza Grabarczyka, którzy bywali na spotkaniach redakcji i wspierali nas finansowo. Poza tym wydawanie gazety było możliwe dzięki dotacjom od Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”. Gazeta cieszyła się także życzliwym poparciem długoletniego zasłużonego duszpaspasterza tokijskiej Polonii prowadzącego przez 50 lat pracę misyjną w Japonii, śp. księdza Tadeusza Obłąka (1922-2006). 

Należy także dodać, że redakcja „Gazety Klubu Polskiego w Japonii” i później „Gazety Polskiej w Japonii”, w odróżnieniu do redakcji innych pism polonijnych na świecie, nigdy nie miała swojej siedziby, żadnych osób na etacie ani żadnych dochodów. Redagowanie Gazety przez dziesięć lat było pracą społeczną redakcji, którą starała się jak najlepiej wykonywać. Formą satysfakcji były listy od czytelników z pochlebnymi opiniami przychodzące do redakcji z Japonii i zza granicy. Jednak były też minusy - liczba prenumeratorów malała, wiele osób brało gazetę z zainteresowaniem, kiedy była rozdawana bezpłatnie, ale nie wykazywała zainteresowania, kiedy trzeba było ją zaprenumerować, mimo że opłata na prenumeratę była bardzo niska. Ubywały osoby z redakcji w związku z powrotem do Polski lub wyjazdem do innego kraju. Coraz bardziej popularny stawał się Internet. Z powodu tych czynników, w 2008 r. redakcja podjęła decyzję o zaprzestaniu wydawania gazety drukowanej, koncentrując się na redagowaniu strony internetowej.

3. „Gazeta Polska w Japonii” (2008-2010) i pierwsza w historii Polonii japońskiej strona internetowa

Działalność Klubu Polskiego w Japonii oraz wydawanie pierwszej drukowanej prasy – „Gazety Klubu Polskiego w Japonii” oraz „Gazety Polskiej w Japonii” – przeszły już do historii japońskiej Polonii. Następnym etapem w działalności byłych redaktorów Gazety, który pokrywał się częściowo z okresem wydawania gazety drukowanej, stało się redagowanie gazety internetowej. Strona internetowa gazeta.jp pod nazwą „Gazeta Polska w Japonii” była redagowana w latach 2008-2010 przez Ewę Marię Kido i Renatę Mitsui. Była to pierwsza w historii Polonii japońskiej strona internetowa. Znajdowały się na niej materiały archiwalne, które zostały cześciowo zgromadzone, a częściowo od początku wykonane w formie elektronicznej (przepisywane teksty i skanowane zdjęcia oraz okładki gazet) przez obie redaktorki, a także nowe aktualne artykuły dotyczące życia Polonii oraz zbliżone tematyką do tego, co ukazywało się wcześniej w gazecie drukowanej.

 Fot. 15 Strona internetowa gazeta.jp

4. „e-Gazeta Polska w Japonii” (2010-2012)

W maju 2010 r., dwuosobowa redakcja zaprosiła do współpracy kilka innych osób i powstała nowa strona internetowa pod nową nazwą – „e-Gazeta Polska w Japonii”. Skład redakcyjny był następujący: Ewa Maria Kido, Mirosław Majka (administracja techniczna), Piotr Milewski, Renata Mitsui, Emilia Okuyama, Krzysztof Strebeyko, Fabiola Tsugami i Kuba Tyszko. Strona ta działała do końca października 2012 r. Strona ta była prowadzona zarówno przez byłych redaktorów „Gazety Polskiej w Japonii” (Ewa Maria Kido, Renata Mitsui, Emilia Okuyama i Krzysztof Strebeyko), jak i przez inne osoby. Redakcja e-Gazety poza prowadzeniem strony internetowej oraz jej wersji na Facebooku, podejmowała także różne inicjatywy mające na celu poprawę sytuacji Polaków w Japonii, m.in. prowadząc dialog z Ambasadą RP w Tokio i współpracując z miejscową Polonią.

W styczniu 2012 r. redakcja „e-Gazety Polskiej w Japonii” zwróciła się do Ambasady RP w Tokio z prośbą o podjęcie działań w celu podpisania umowy o zabezpieczeniu społecznym pomiędzy Polską i Japonią. Na skutek tych starań Ambasada rozpoczęła rozmowy z Ministerstwami Spraw Zagranicznych Polski i Japonii. Aby poprzeć działania urzędowe, redakcja przygotowała także petycję przedstawicieli Polonii do Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP i Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej oraz innych polskich władz. Po zebraniu dużej liczby podpisów wśród japońskiej Polonii redakcja wysłała petycję, która jak się okazało miała wyraźny wpływ na wzrost zainteresowania władz polskich kwestią umowy, skłaniając je do aktywniejszego działania. Prace nad tą umową zostały bardzo zaawansowane, jednak w 2016 r. zdjęte z bieżącej agendy, z powodu małego zainteresowania strony japońskiej oraz z uwagi na zmiany w kraju.

W sierpniu 2012 r. zespół redakcyjny e-Gazety został nominowany do nagrody im. Macieja Płażyńskiego dla dziennikarzy i mediów służących Polonii. 

W październiku 2012 r., w obliczu pojawienia się kwestii zróżnicowanego podejścia członków redakcji do realizacji celów Gazety i utrzymania jej poziomu, nastąpiło rozwiązanie redakcji „e-Gazety Polskiej w Japonii”.  

5. „gazeta.jp POLONIA JAPONICA” (2013-2016) i „POLONIA JAPONICA” (2016-)

Grupa osób wywodzących się z redakcji „Gazety Polskiej w Japonii” i zamieszkałych w Japonii, chcąc kontynuować dotychczasową działalność „e-Gazety Polskiej w Japonii”, stworzyła nową stronę internetową odwołującą się do dotychczasowego dorobku i doświadczenia. Od lutego 2013 r. idee Klubu i Gazety realizowała „Gazeta.jp „POLONIA JAPONICA”–polonia-jp.jp (początkowo działająca pod starą nazwą „Gazeta Polska w Japonii”), która ostatecznie przybrała w 2016 r. krótszą nazwę „POLONIA JAPONICA” – poloniajaponica.jp, pod którą działa do dnia dzisiejszego. W praktyce „POLONIA JAPONICA” jest jedyną aktywnie działającą, tzn. stale uaktualnianą stroną internetową Polonii japońskiej.

Fot. 16 Podczas wywiadu z projektantką mody Junko Koshino w 2014 r.

Fot. 17. Spotkanie redakcyjne w 2015 r.

Losy Klubu i Gazety odzwierciadlają istnienie zróżnicowanego środowiska polonijnego w Japonii. Z perspektywy czasu można powiedzieć, że utrzymanie się dość dużego zespołu redakcyjnego oraz redagowanie i wydawanie Gazety drukiem przez 10 lat na zasadzie pracy społecznej było ewenementem, którego powtórzenie w dobie obecnej nie byłoby już możliwe. Klub Polski w Japonii był jedyną w najnowszej historii organizacją łączącą Polonię japońską w całym kraju. W ostatnich latach środowisko Polonii stało się bardziej zróżnicowane i jego aktywność realizowana jest w kilku grupach o odmiennych profilach: edukacyjnym, społecznym, religijnym i towarzyskim. Nie brak również Polaków, którzy z rozmaitych przyczyn nie uczestniczą w działalności polonijnej.

Wydaje się, że jakby na przekór obawom żywionym po wielkim trzęsieniu ziemi w 2011 r. od tamtej pory liczba Polaków w Japonii wzrosła. Stopniowo następuje również wymiana pokoleniowa – do Japonii przybywają młodzi Polacy, dorasta drugie pokolenie Polonii. Kontakty polonijne w dużej mierze dokonują się za pośrednictwem portali społecznościowych.

„POLONIA JAPONICA” kontynuuje działalność dziennikarską oraz działalność polonijną swoich poprzednich wydań. Redakcja tej strony nadal będzie starała się inicjować dyskusje i podejmować różne inicjatywy, tworząc w ten sposób szczególną platformę dialogu społecznego. Będziemy przyczyniać się tym samym do pogłębienia wiedzy na temat potrzeb środowiska polonijnego w Japonii oraz wskazywać działania, jakie mogą zostać podjęte na poziomie Ambasady i krajowym na rzecz Polonii i Polaków za granicą. Pragniemy współuczestniczyć w istotnych dla Polonii procesach legislacyjnych oraz przyczyniać się do rozwiązywania problemów społecznych i życiowych dotyczących Polaków w Japonii. Mieszkając w Japonii i uczestnicząc w wielu wydarzeniach związanych z Polską, będziemy informować o takich wydarzeniach oraz je archiwizować. „POLONIA JAPONICA” będzie kontynować opracowywanie materiałów dotyczących losów Polaków w Japonii. POLONIA JAPONICA oraz poprzedzające ją organizacje mają na swoim koncie długą i owocną współpracę z Ambasadą RP w Tokio, a szczególnie z kolejnymi konsulami. W ramach tej współpracy działalność witryny POLONIA JAPONICA, taka jak informowanie o działalności Polonii oraz pogłębianie wiadomości o Polsce i relacjach polsko-japońskich za pośrednictwem strony internetowej oraz realizowanej na jej łamach projektów zyskiwała wsparcie ambasady.  

Wiele osób w naszym gronie to pierwsze pokolenie Polonii japońskiej. Niestety trzy osoby z tego grona już odeszły – Krzysztof Strebeyko (zm. 2015 r.), Krystyna Takahashi (zm. 2017 r.) i Elżbieta Watanabe (zm. 2017 r.). Współpracujemy z wieloma osobami (nazwiska niektórych współpracowników są na stronie; fot. 18), także z młodego pokolenia. Liczba Polonii w Japonii, która wg. danych z 2015 r. japońskiego Ministerstwa Sprawiedliwości w Japonii wynosiła 1307 osób, stale rośnie. Z tego względu istnienie polskiej strony internetowej w Japonii jest bardzo istotne.

Nasza działalność nadal trwa, a jej historia uzupełnia się nowymi kartami. Nowy ambasador RP w Japonii pan Paweł Milewski, który objął urząd z dniem 12 października 2019 r., wyraził nadzieję na pełną współpracę z Polonią. W swoich wystąpieniach podkreślił, że Ambasada jest miejscem, w którym wszyscy przedstawiciele Polonii będą zawsze mile widziani. Powstały zatem ponownie sprzyjające warunki do bezpośredniej współpracy polskiej Ambasady w Tokio z japońską Polonią.

Redakcja portalu POLONIA JAPONICA stara się gromadzić informacje o Polonii japońskiej i publikować je w formie wywiadów lub artykułów. Tej tematyce w całości poświęcone jest realizowane przez nas od 2013 roku przedsięwzięcie o nazwie „PROJEKT POLONIA”. W ramach tego projektu staramy się poznawać coraz lepiej Polonię japońską i jej specyfikę, opracowywać wyniki badań i je publikować. Materiały związane z tym projektem publikujemy w rubryce „Projekt Polonia”. Obecnie prezentujemy w niej sylwetki Polaków mieszkających i pracujących w Japonii, a także grupy polonijne.

Kontynuujemy także „Projekt na 8 Marca”, w którym publikujemy teksty różnych autorek pod wspólnym hasłem tematycznym. Umieszczamy regularnie nowe teksty na portalu internetowym oraz nowe, aktualne wpisy na Facebooku.

Fot. 18. Redakcja „Polonia Japonica” (zdjęcie z 2016.r)

Fot. 19 Spotkanie redakcji z Ambasadorem RP w Tokio Pawłem Milewskim 5 marca 2020 r. (od lewej Emilia Okuyama, Renata Mitsui, Paweł Milewski, Ewa Maria Kido)

(Artykuł został uaktualniony 12 maja 2020 r.)