Sukiyabashi kōsaten jest ruchliwym skrzyżowaniem ulic Sotobori-dōri i Harumi-dōri na Ginzie. Wyróżnia się ono tym, że jest jednym z najbardziej znanych w Tokio i w Japonii skrzyżowań diagonalnychスクランブル交差点sukuranburu-kōsaten – „pedestrian scramble” lub „X crossing”, na których ruch pieszych odbywa się jednocześnie we wszystkich kierunkach i po przekątnej.

Skrzyżowania „pedestrian scramble” preferują ruch pieszy, dlatego też są efektywne w miejscach, gdzie jest ruch pieszych jest znaczny. W Japonii, gdzie jest duży ruch pieszych, skrzyżowania tego typu są bardzo popularne. Do najbardziej znanych należą skrzyżowania na Ginzie i w Shibuya. Uważa się nawet, że są inwencją japońską, ale w Japonii zostały one jedynie spopularyzowane. Po raz pierwszy „pedestrian scramble” były stosowane w USA i Kanadzie w latach 40., ale później zarzucone z uwagi na to, że faworyzują one ruch pieszych. „Shibuya crossing” jest jednym z najbardziej znanych skrzyżowań na świecie, swoistą wizytówką Tokio i japońskiej pop-kultury. Pojawiło się ono m.in. w filmach, np w „Lost in translation”.

Na skrzyżowaniu w Shibuya było wzorowane skrzyżowanie Oxford Circus w Londynie. W 2009 r. skrzyżowanie ulic Oxford Street i Regent Street zostało przeprojektowane jako „pedestrian scramble” i od razu zyskało dużą popularność. Skrzyżowania ulic w Japonii są nie tylko ważnym elementem krajobrazu miejskiego, ale także mają znaczenie symboliczne, ponieważ odzwierciedlają charakterystykę miejsca. Oprócz wymienionych, najbardziej znane skrzyżowania w Tokio to Ginza 4-chōme, Jingūmae and Omotesandō.

Sukiyabashi kōsaten

Shibuya kōsaten

Ginza 4-chōme kōsaten

Jingūmae kōsaten