Galeria
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Tokio jest polską placówką dyplomatyczną i konsularną. Znajdują się w niej Wydział Polityczno-Ekonomiczny, Referat ds. Konsularnych i Wydział ds. Administracyjno-Finansowych oraz Instytut Polski w Tokio. Funkcję Ambasadora pełni obecnie Pan Paweł MILEWSKI. Na stanowisku Attaché Obrony, Wojskowy, Morski i Lotniczy jest Pan Płk Wojciech KALISZCZAK, Radcą - Kierownikiem Wydziału Polityczno-Ekonomicznego jest Pan Piotr SZCZYGIELSKI, II Sekretarzem ds. ekonomii i współpracy naukowo-technicznej jest Pani Małgorzata SZMIDT, Attaché ds. ekonomii i rolnictwa jest Pan Wojciech WĄTŁY, I Sekretarzem - Konsulem RP jest Pani Anna GAWLIK, na stanowisku II Sekretarza - Kierownika Wydziału ds. Administracyjno-Finansowych jest Pani Magdalena JAKUBOWSKA.
Referat Konsularny przyjmuje interesantów w sprawach paszportowych i prawnych od poniedziałku do piątku w godzinach od 10:00 do 12:00 (w czwartek 13:00-15:00). W sprawach wizowych przyjmuje od poniedziałku do piątku w godzinach od 13:00 do 15:00 (w czwartek 10:00-12:00).
Instytut Polski w Tokio
siedziba w ambasadzie
tel.: +81-3-5794-7051
Dyrektor: Maria ŻURAWSKA
Polska Agencja Inwestycji i Handlu S.A. - Zagraniczne Biuro Handlowe w Tokio znajduje się poza budynkiem ambasady:
Zagraniczny Ośrodek Polskiej Organizacji Turystycznej w Tokio znajduje się w Shinjuku:
Keio Nishi Shinjuku Minami Bldg. 7F
3-4-4 Nishi Shinjuku,
Shinjuku-ku, Tokyo 160-0023
Tel.: 03-5908-3808
Fax: 03-5908-3809
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
www.poland.travel/ja
Dyrektor: Tomasz FIEDOROWICZ
Projekt ambasady został wyłoniony na zasadzie konkursu, który się odbył w 1994 r. Projekt techniczny i wybór wykonawcy zostały zrealizowane w latach 1994-1999. Budowa nowego budynku ambasady o pow. użytkowej 2280 m2 została ukończona w 2001 r.
Autorzy:
- dr arch. Krzysztof Ingarden Współpraca
- Jacek Ewý
- Bogdan Blady
- Tomasz Liniecki
- Agnieszka Cichowska-Blady
- Zbigniew Brach
- JET Atelier sp. z o.o, Kraków
- arch. Tetsuya Shibayama (Projekt budowlany i projekt wykonawczy)
- inż. Masayoshi Kawada (Projekt konstrukcji, Taisei Corporation 1 st Class Kenchikushi Office)
- dr arch. Krzysztof Ingarden (JET Atelier, Nadzór)
- Taisei Corporation 1 st Class Kenchikushi Office (Projekt wyposażenia wnętrz)
- Takashimaya, Hori Architects, Tokyo
- Taisei Corporation 1 st (Wykonawca)
- Taisei Corporation 1 st Class Kenchikushi Office (Nadzór)
- dr arch. Ewa Maria Kido (Inżynier nadzoru inwestorskiego)
- Inwestor:
- Ministerstwo Spraw Zagranicznych w Warszawie
- Wykonawca:
- TAISEI Corporation 1 st Class Kenchikushi Office Shinjulu Center Building 1-25-1, Nishi Shinjuku, Shinjuku-ku, Tokyo, Japan
Architektura polska w Tokio – nowy budynek Ambasady
Budynek ambasady zawiera jednak w sobie także przesłanki „architektury powierzchni”, gdyż widać nacisk położony na fasadę i fakturę materiałów. Materiały zastosowane w fasadzie oraz we wnętrzach – kamień, cegła, szkło i drewno zawierają w sobie także przesłanki symboliczne, zarówno w ogólnym odniesieniu do tradycji architektury europejskiej, a także szczególnie polskiej. Symbolicznym punktem odniesienia do architektury polskiej stał się w projekcie krakowskich architektów Zamek Wawelski. W nawiązaniu do zamku zastosowano w elewacji frontowej oraz we wnętrzach reprezentacyjnego hallu wejściowego beżowy piaskowiec. Elewacja bryły owalnej wykończona została cegłą. Posadzka została wyłożona czarnym granitem. Reprezentacyjna klatka schodowa łącząca poziom B2, gdzie zlokalizowana jest sala wielofunkcyjna, z hallem wejściowym na parterze oraz poziomem pierwszego piętra, została zaprojektowana w nawiązaniu do spiralnych klatek schodowych stosowanych w historycznej architekturze polskiej, zwłaszcza w średniowiecznych kamieniczkach oraz w budynkach reprezentacyjnych. Schody wyłożono drewnem dębowym. Elementy drewniane pojawiają się także w detalach balustrady, wykończeniu jednej ze ścian w hallu oraz w koncepcji aranżacji wnętrza gabinetu ambasadora. Drewno zastosowane jest także do wykończenia posadzek w reprezentacyjnej części biurowej łącznie z salonem, a także jako materiał wykończeniowy sali wielofunkcyjnej.
Metaforyka oparta na zastosowanych materiałach, kolorach, fakturze, jest jednak subtelna i pozwala na przeobrażenie tradycji w nowoczesną abstrakcję. Obok kolorystyki wynikającej z symboliki – jasnego beżu piaskowca, naturalnego koloru dębu, czerwonej cegły i czarnego kamienia, pojawiają się kolory i faktury materiałów „współczesnych” – surowego wyeksponowanego betonu, nierdzewnej stali, czarnych elementów stalowych i szkła. Biurowa część budynku posiada w elewacji frontowej szklaną ścianę osłonową a w części parteru wykończona jest piaskowcem. Pozostałe elewacje budynku są pozostawione w postaci surowego betonu. Europejski charakter budynku został uzyskany nie dzięki kopiowaniu form historycznych, lecz między innymi dzięki wykorzystaniu możliwości wynikających z nowoczesnej konstrukcji. Ciekawym akcentem w tym względzie jest zadaszenie nad wejściem dla VIP, znajdujące się w części owalnej. Zadaszenie zostało zaprojektowane jako stalowa konstrukcja nadwieszona dźwigająca szklaną taflę. Nadwieszenie to jest z jednej strony bardzo współczesne, ze względu na zastosowane materiały, a z drugiej strony można je traktować jako reminiscencję średniowiecznego mostu zwodzonego. Całość – brama i most – nawiązują do charakterystycznego elementu obwarowań miejskich – barbakanu.
Dzięki zastosowanym z subtelnością metaforom oraz nowoczesnym materiałom, budynek postrzegany jest w Japonii jako przykład nowoczesnej architektury i estetyki europejskiej, a w szczególności polskiej. O nowoczesności świadczy także zastosowana technologia – podziemny dwu poziomowy mechaniczny parking, nowoczesna kuchnia na potrzeby reprezentacyjne ambasady, a także sala wielofunkcyjna z rozkładana sceną, wyposażeniem audiowizualnym i oświetleniem specjalnym, przystosowana do koncertów, projekcji filmów, organizowania wystaw, przyjęć i seminariów.
W koncepcji zagospodarowania terenu działki opracowanej przez firmę Dai –ichi Seed, na uwagę zasługuje ogród zagłębiony, położony na poziomie B2, naprzeciwko 2-kondygnacyjnego foyer przylegającego do sali wielofunkcyjnej. Ze względu na to, że działka nie jest zbyt duża (992,17 m2) i w większej części zabudowana (553,27 m2), ogród zagłębiony zaprojektowany w stylu nawiązującym do ogrodów japońskich, stanowi istotny akcent krajobrazowy, widoczny z hallu wejściowego oraz z poziomu foyer. Elementy kompozycyjne ogrodu – drzewa bambusowe, kamienie, żwir, mech, drobne krzewy oraz strumień ze spływającą kaskadowo wodą – wprowadzają do wnętrza motywy estetyki japońskiej. Oprócz walorów wizualnych, ogród stwarza możliwość kontaktu z naturą poprzez doświadczenia dźwiękowe, zapachowe, a także możliwość obserwacji procesów przemijania jesienią i odradzania wiosną. Zieleń została także zlokalizowana wzdłuż ogrodzenia frontowego, gdzie rytm wiecznie zielonych tui dobrze harmonizuje z ceglano-szklaną elewacją budynku, oraz wokół budynku. Zgodnie z koncepcją projektu określonej jako „aromat polskiego lasu w Japonii”, zastosowano tutaj wiele gatunków kwiatów i krzewów będących pochodzenia europejskiego i popularnych w Polsce, które połączono z rodzimą roślinnością japońską. W nawiązaniu do rosnących w sąsiedztwie brzóz, usytuowano również brzozę przy wejściu do konsulatu. Na dachu w części owalnej zaprojektowano pokrycie trawą na sztucznym podłożu oraz przysłonięcie zielenią urządzeń technicznych. Zieleń zaplanowana na różnych poziomach, a także umieszczona we wnętrzach budynku, podkreśla walory architektoniczne i krajobrazowe obiektu, a także zmniejsza barierę pomiędzy wnętrzem i zewnętrzem. W ten sposób budynek ambasady, pomimo spełniania funkcji placówki dyplomatycznej, zachowuje „otwarty” i nowoczesny charakter, odzwierciedlający filozofię przemian w kraju, który reprezentuje.
Naczelną ideą w projekcie aranżacji wnętrz wykonanym i zrealizowanym przez Taisei Corporation we współpracy z architektem Masato Horii, było podkreślenie związku wystroju z architektoniczną koncepcją budynku. Kolorystyka i forma mebli, oświetlenia, żaluzji, zasłon i innych detali wnętrz w hallach wejściowych, salach spotkań, salonie, gabinecie ambasadora zostały skoordynowane z kolorystyką i stylistyką budynku. Podobnie skoordynowano wyposażenie pomieszczeń biurowych oraz mieszkań i pokojów gościnnych, gdzie zastosowano meble produkcji japońskiej oraz duńskiej. W efekcie uzyskano nowocześnie wyposażony budynek o modernistycznym, prostym a zarazem wyrafinowanym wystroju oraz eleganckie przestrzenie biurowe. Dużą rolę w estetyce budynku niewątpliwie odgrywają „powierzchnie” i ze względu na wyeksponowanie „architektury powierzchni”, można go uznać za przykład przeobrażającego się Modernizmu.
Sukces budynku ambasady
Budynek ambasady RP należy z pewnością do tej grupy ambasad w Tokio, takich jak ambasada Kanady, Szwecji czy Australii, które reprezentują dobrą nowoczesną architekturę na światowym poziomie. Obiekt ten, będący unikalnym przykładem architektury polskiej w Tokio, zawiera w sobie „informacje” na temat charakteru polskiej estetyki, sztuki i kultury. Nawiązanie do historii, poprzez które architektura ustosunkowuje się do koncepcji „ciągłości”, nadaje współczesnej architekturze budynku ambasady dodatkową wartość i głębię, podczas gdy nawiązanie do otoczenia zmniejsza istniejącą barierę pomiędzy nowoczesną architekturą a środowiskiem miejskim w Tokio. Budynek ten ma szansę stać się takim symbolem architektury polskiej w Tokio, jakim jest w odniesieniu do architektury japońskiej w Polsce, zaprojektowane przez Aratę Isozaki współpracującego z Krzysztofem Ingardenem, Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie.
Ewa Maria Kido
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
27 maja br. o godz. 15:00 spotkanie dla Polonii z ekspertem MSZ
Ewa Maria Kido
Jest absolwentką studiów magisterskich na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej oraz studiów doktoranckich na Wydziale Budownictwa Lądowego na Uniwersytecie Tokijskim. Mieszka i pracuje zawodowo w Japonii od ponad 25 lat. Pracowała m.in. na Politechnice Gdańskiej, a w Tokio kolejno w biurze projektowym Kisho Kurokawa Architects & Associates, w Institute of Transport Policy Studies, w Ambasadzie RP w Tokio przy budowie nowego budynku ambasady, a obecnie pracuje w jednej z największych japońskich firm konsultingowych - CTI Engineering Co., Ltd. Zajmuje się projektowaniem i pracą naukową. Jest także wykładowcą na uniwersytecie Tokyo City University. Jest autorem projektów oraz publikacji naukowych i książki z dziedziny architektury i budownictwa lądowego. Interesuje się turystyką (zwiedzanie miast, oglądanie architektury), fotografią i modą.
Wybrane najnowsze publikacje
Książki
Kido, E. M. (2011). “The new Japanese architecture/Nowa architektura japońska”, Studia z architektury nowoczesnej/Studies on modern architecture, t. 4, red. Joanna Kucharzewska, Wyd. UMK, Toruń (Poland) 147-209.
Kido, E. M. (2012). “Elements of the urbanscape in Tokyo” 「東京景観の要素」, Commission of Architecture, Urban Planning and Landscape Studies, Polish Academy of Sciences, Vol. 8/1, pp. 75-92.
Kido, E. M. (2016). "Modern local railway stations in Japan" 「日本の現代地方鉄道の駅」 in 「美しい・便利・不要~ポーランドの鉄道駅」(Beautiful, useful, redundant…railway stations in Poland)、 ed. M. Kapias, D. Keller), Muzeum w Rybniku, Poland.
Kido, E. M. (2016) 鉄道駅の美しさ~日本の駅、ヨーロッパの駅~ (Aesthetics of railway stations in Europe and Japan)、東京.
Konferencje naukowe
Kido, E. M. (2011). “Footbridges upon the water – aesthetic integration”, Proc. 4th International Conference Footbridge 2011, IABSE Symposium, Int. Assoc. for Bridge and Struc. Engrg. (IABSE), Wrocław (Poland), 137-145.
Kido, E. M. (2012). “Modern railway stations, as sophisticated urban spaces”, Proc. 18th IABSE Congress, Int. Assoc. for Bridge and Struc. Engrg. (IABSE), Seoul (Korea), pp. 148-149 (summery), CD-ROM (full version).
Kido, E. M. (2013). “Historical and modern structures at the railway stations”, Proc. International IABSE Conference: Assessment, Upgrading and Refurbishment of Infrastructures. Int. Assoc. for Bridge and Struc. Engrg. (IABSE), Rotterdam (Netherlands), pp. 198-199 (summery), CD ROM 0134-2013 (full version).
Kido, E. M. (2014). “Stations for people – Important Factors in Station Design” 「人々のための駅・駅デザインの要素」, Report International IABSE Symposium Madrid 2014, pp. 850-851(summery), CD-ROM (full version).
Artykuły naukowe
Kido, E. M. (2011).「日本とヨーロッパにおける地下鉄駅のデザイン比較と比較と動向」 (Projektowanie stacji metra w Japonii i Europie – porównanie i trendy), Japan Railway Engineers’ Association (JREA), Tokyo (Japan), 54(11), 36420-36425.
Cywiński Z., Kido, E. M. (2012). „Nowa architektura szkła w Japonii” 「日本における新しいガラスの建築」 Świat Szkła, Warszawa, 4(162), 14-17.
Kido, E. M., Cywiński Z. (2012). „Nowa architektura szkła w Japonii. Budynki komercyjne. Część 1” 「日本における新しいガラスの商業施設」・パートI」, Świat Szkła, Warszawa, 6(164), 12-15. Część 2, Świat Szkła, Warszawa, 7/8(165), 6-10. .
Kido, E. M., Cywiński Z. (2012). „Nowa architektura szkła w Japonii. Budynki użyteczności publicznej. Część 1” 「日本における新しいガラスの公共施設・パートI」, Świat Szkła, Warszawa, 11(168), 10-15.
Kido, E. M., Cywiński Z. (2013). „Nowa architektura szkła w Japonii. Budynki użyteczności publicznej. Część 2” 「日本における新しいガラスの公共施設・パートII」, Świat Szkła, Warszawa, 12(169), 12-17.
Kido, E. M., Cywinski, Z. (2013). “The new steel-glass architecture of buildings in Japan” 「日本における新しいスチールガラス建築物」, Steel Construction Design and Research, Vol. 6 No. 3, pp. 229-237.
Kido, E. M, Cywinski, Z. (2013). „Nowa architektura szkła w Japonii. Stacje kolejowe. Część 1” 「日本における新しいガラスの建築・鉄道駅・パートI」, Świat Szkła, 5(174), 12-17. Część 2, Świat Szkła, 11( 179), 10-14.
Kido, E. M., Cywiński Z. (2013). „Nowa architektura szkła w Japonii. Terminale lotnicze”. 「日本における新しいガラスの建築・エアターミナルビル」, Świat Szkła, Warszawa, 12(180), 12-17.
Kido, E. M., Cywiński Z. (2014). „Nowa architektura szkła w Japonii. Miejsca obsługi pasażerów. Część 1” 「日本における新しいガラスの建築・高速道路のサービスエリア・パートI」, Świat Szkła, 6( 186), 10-15. Część 2, Świat Szkła, 7-8( 187), 5-8.
Kido, E. M, Cywinski, Z. (2014). „O nowych gatunkach szkła w Japonii. Część 1 (NSG smart glass)” 「日本における新しいガラスの新建材」, Świat Szkła, 10(189), 50-53. Część 2 (Virus Clean Glass)” , Świat Szkła, 12(191), 41-43.
Kido, E. M., Cywinski, Z. (2014). “The new steel-glass architecture of railway stations in Japan” 「日本における新しいスチールガラス鉄道駅」, Steel Construction Design and Research, Vol. 7, No. 3, pp. 208-214.
Kido, E. M., Cywinski, Z. (2014). “The new steel-glass architecture of air terminals in Japan” 「日本における新しいスチールガラスエアターミナルビル」, Steel Construction Design and Research, Vol. 7, No. 4, pp. 246-251.
Najnowsze od Ewa Maria Kido
- Konkurs Krasomówczy Języka Polskiego dla Japończyków 2024
- Wystawa w Muzeum Sztuki Nezu – „Irysy, skarb narodowy: japońska sztuka i wzornictwo”
- Tokijska przebudowa i „Harakado” – nowa wizytówka Tokio
- Przyjęcie z okazji Święta Narodowego Trzeciego Maja
- Symbol Ginzy – „Ginza Wako” oraz sylwetka Kintarō Hattori