Tokio oferuje wiele wspaniałych wystaw, które na pewno warto obejrzeć. Obecnie kolejna, którą na pewno szkoda byłoby przegapić. René Magritte (1898 – 1967), to unikalny artysta belgijski, mówiący swoim własnym, niepowtarzalnym językiem malarskim, to artysta, który wywarł wielki wpływ na sztukę XX wieku. W Japonii był kilkakrotnie wystawiany, ale nigdy w takiej skali. Obecna wystawa pokazuje 130 jego prac zebranych z 10 krajów i jest to największa wystawa Magritte'a w Japonii. Wystawione są także zdjęcia, plakaty i ilustracje.

René Magritte rozpoczynał swoją karierę jako projektant tapet, zajmował się także plakatami i reklamowym designem. Prace na wystawie przedstawione są w przedziałach czasowych, pokazując konsekwentny rozwój artystyczny twórcy.

Pierwsza sala Early Works (lata 1920 – 26) pokazuje drogę jego poszukiwań. Są tu wyrażne wpływy kubizmu, futuryzmu i nurtu awangardy. W tej sali zwraca uwagę parę uroczych plakatów z lat 20.

Sala druga Surrealism (1926 – 30), gdzie zaczyna już być widoczny własny styl surrealistyczny Magritte'a oraz obiekty, które zajmą stałe miejsce w jego twórczości i będą powtarzane na wielu jego pracach. Tu warto zwrócić uwagę na niektóre obrazy, które tworzą iluzoryczną przestrzeń, na poły składającą się z elementów natury, snu, fantazji i tajemniczych symboli. Pojawiają się tu maski, ramy, drzewa i formy ludzkie. Niektóre prace pokazane w tym dziale mają wyraźnie charakter komiczny np. The Spirit of Comedy lub Paysage, inne mają nastrój bardziej iluzoryczny, przypominają marzenia senne jak He Is Not Speaking czy The Lovers.

Kolejny okres w twórczości Magritte'a to lata 1930-39 (The First Accomplishtment). Tu można zauważyć skupienie na detalu i wydobycie go z realnej rzeczywistości. Widzenie, czy oglądanie czegoś znanego nie oznacza tu wiedzy, a raczej pojawienie się wątpliwości i kolejnych pytań. Ptak? Jajko? Drzewo? Zwyczajność zaczyna być skomplikowana. Pojawiają się elementy obsesyjne jak dzwonki, tajemnicze kurtyny. Charakterystyczne prace takie jak The Key to the Field, gdzie odłamki rozbitej szyby powtarzają krajobraz widziany za nią, czy też praca Forbidden Literature, gdzie głównym elementem są schody prowadzące do nikąd, a w przestrzeni wisi mały, okrągły dzwonek wskazywany przez nienaturalnie wielki palec. Prace Magritte'a przesiąknięte są iluzją i niedopowiedzeniem. Niewątpliwie budzą zainteresowanie, a często niepokój.

Kolejny okres to lata 1939-48 War and Light. Lata wojny i totalitaryzmu nie pozostają bez wpływu na twórczość Magritte'a. Pojawiają się tu prace nawiązujące do niepokoju wojennego jak Applied Dialectics, stanowiącą dyptyk – wyruszania na wojnę i powrotu. Są tu także prace pokazujące pragnienie ukrycia się w imaginowanej oazie spokoju, jak Constellation, gdzie nad drzewem zawieszona jest kurtyna z symbolicznymi gołębiami pokoju. I drzewo, i gołębie są jednocześnie liśćmi. W tym okresie możemy odnaleźć wiele fascynujących prac, obfitujących w symbolikę nawiązującą do okresu wojennego, jak również do osobistego życia artysty. Tu pojawiają się także prace nawiązujące dialog z Renoirem, czy Ingresem.

Kolejne lata 1948 – 67, A Radical Return to lata powrotu do inspiracji filozofią i spojrzenie w sposób nowy na istniejący świat, zwrócenie się do tajemnicy widzianej poza rzeczywistością namacalną. W pracach z tych lat pojawia się anonimowy człowiek w meloniku, powielany wielokrotnie. Kim jest? Czy to alter ego malarza, czy też przedstawienie kondycji ludzkiej?

Prace René Magritte'a budzą różne emocje, ale warto przekonać się o tym samemu.

Wystawa trwa od 25 marca do 29 czerwca w Narodowym Centrum Sztuki (The National Art Center / Kokuritsu Shin Bijutsukan).

Samo Centrum jest wspaniałym, unikalnym i nowoczesnym budynkiem otwartym w 2007 roku, o powierzchni podłogowej 47 960 m², położonym na terenie 30 000 m². Jest to budynek 4-piętrowy, z jedną kondygnacją podziemną. Stanowi największą przestrzeń wystawową w Japonii. Centrum spełnia funkcje wystawowe, informacyjne i edukacyjne. Kilka wystaw może odbywać się jednocześnie. Budynek wyposażony jest w kilka kawiarni i restauracji, sklepy muzealne, bibliotekę. Budynek został zaprojektowany przez Kisho Kurokawa. Architektura budynku przypomina ruch fali. Jest to jedna z bardziej niezwykłych budowli tokijskich.

Adres: 7-22-2 Roppongi, Minato-ku, Tokyo,

Dojazd - JR Tokyo Station/ Subway Marunouchi line/ 4 min/Kasumigaseki Station/ Subway Chiyoda Line/ 6min/, Nogizaka Station/ pieszo 1 min.