Gdy widziałam bogatą, ciemnogranatową kurtynę nad sceną gdzieś w teatrze, wtedy zawsze nachodziła mnie  tęsknota za jakimś miejscem, gdzie istniałam  dawno temu, jakby to był widok oglądany jeszcze przed moim przyjściem na świat. Może to tylko moje chimeryczne wyobrażenie, jednak przypominam sobie czasem tamten psychiczny obraz, kiedy wchodzę do kina. Dalej wyobrażam sobie, że jednym gestem ktoś odsuwa grubą kurtynę i ukazuje się istniejący za nią świeży widok. Dlatego zawsze oczarowana jestem dużym i atrakcyjnym ekranem w kinowej sali. 

     Mam wrażenie, że kino zawsze działa na moją psychikę i pozwala mi oderwać się od „obecnej” chwili i „obecnej” przestrzeni. Czyli myślę, że kino działa na naszą wyobraźnię i w naturalny sposób pozwala nam przenieść się  do innego miasta lub w inną epokę i jeszcze poczuć oddech bohaterów i poznać ich różnorodne poglądy oraz style życia - to jakby doświadczyć nieskończonej  historii ludzkości. Po obejrzeniu filmu nasza wyobraźnia może pracować swobodniej.

    Tomasz Raczek, krytyk filmowy, mówi: „Kino może być źródłem głębokich przeżyć, gdy utrwala w obrazie jakąś sytuację życiową i analizuje ją, posługując się czasem językiem prawdziwie poetyckim. Dzięki temu, ta nowa forma sztuki może wnieść bardzo wartościowy wkład w nieustanny proces poznawczy.”

    Zgadzam się z tym zdaniem, bo rzeczywiście codziennie nasz umysł i nasze emocje nieustannie reagują na wydarzenia krajowe i zagraniczne, a także na różnorodne subtelne zjawiska zachodzące w naszym otoczeniu. Naturalnie uważam, że droga ludzkości ku szczęściu może trwać, jeżeli będziemy zachowywać szacunek wobec ludzi, którzy odeszli  oraz ich wspaniałych dokonań, a w obecnym życiu gromadzić jak najwięcej miłości i dobra oraz konstruktywnie budować naszą przyszłość. Dlatego wydaje mi się, że  warto przysłuchiwać się i poznawać różne poglądy oraz przyglądać się sobie bardziej obiektywnie. Kino daje nam taką możliwość.

Obecnie wszędzie w księgarniach, także w Japonii, widać ogromne ilości dzieł filmowych w formie DVD i coraz więcej ludzi ogląda filmy przy pomocy linii internetowej w swoim domu. Z tego powodu okazuje się, że mimo, iż tak szybko ulega zmianom wraz z rozwojem techniki, kino staje się sztuką, która istnieje w miejscu zbyt bliskim naszego życia powszedniego. Równocześnie z tego samego powodu, może kino naturalnie wygląda jedynie na rozrywkę. Jednak faktem jest, że na przyklad w dziełach polskiego filmu często traktowano o zagadnieniach literackich oraz filozoficznych. Poza tym, im wybitniejsze są dzieła tworzone przez reżysera pod względem dynamiki fabularnej, atrakcyjności wizji, jakości muzyki oraz gry aktorskiej, tym mocniej działają na naszą psychikę. Moim zdaniem, właśnie tutaj jest misja kina: żeby bezpośrednio obdarowywać nas nieustannie poetyckimi przesłaniami i energią życiową, żeby wywoływać w nas bogate wrażenia i silne wzruszenie.

Jednak wśród dzieł filmowych są również takie, które wywierają zły wpływ na widzów, na ich morale, niszcząc dobro i nawet pozostawiając wrażenie beznadziejności, wywołując jakby ruinę psychiki widza jako człowieka. Myślę, że jest lepiej, żeby po oglądaniu takich filmów widzowie obudzili się w jaśniejszej rzeczywistości, którą mają wokół siebie.

Na koniec jako miłośniczka kina twierdzę, że kino ma nadal swoją misję do spełnienia także w dalszej przyszłości i pragnę, żeby kino wywierało lepszy, pozytywny wpływ na naszą świadomość oraz psychikę.