Wszystkie te przezroczyste i połyskujące płaszczyzny elewacji wspomnianych budynków zostały zdominowane przez nowy kompleks handlowy o długości 250 m - OMOTESANDŌ HILLS (2006), otwarty po raz pierwszy dla publiczoności 11 lutego br. Do 2003 r. miejsce to zajmowały domy mieszkalne Dōjunkai Aoyama Apartments (fot. 7). Zostały one zbudowane po trzęsieniu ziemi Kantō Dai Shinsai w 1923 r. i oddane do użytku w 1927 r. Jak na owe czasy były to nowoczesne budynki z żelbetu. Znajdowały się w nich różnorodnie rozplanowane mieszkania wielopoziomowe przeznaczone dla użytkowników o różnych potrzebach. Mieszkania były wyposażone w metalowe drzwi wejściowe, gas, elektryczność, wodę i toalety. Znajdowały się tam również pomieszczenia komunalne, takie jak solaria, studia muzyczne i malarskie, sale spotkań. W niektórych mieszkaniach znajdowały się maty tatami. W oparciu o nowoczesną technologię projektantom (Dōjunkai Housing Corporation) udało się stworzyć nowoczesny kompleks mieszkalny dla rozrastającej się klasy średniej. Grupa trzy i cztero-piętrowych budynków stała się przykładem wpływu Modernizmu na przedwojenną architekturę japońską. Budynki stały przez lata, stopniowo zestarzały się i przestaly być użytkowane jako mieszkania, a zaczęły jako sklepy. Część z nich od pewnego czasu była w ogóle nieużywana. Projekt Omotesandō Hills, który został zrealizowany na terenie zajmowanym przez Dōjunkai Apartments wywołał kontrowersję, ponieważ znawcy architektury domagali się konserwacji starych i zabytkowych już budynków. Gdyby Dōjunkai Apartments znajdowały się gdzieś w Europie, prawdopodobnie zostałyby odrestaurowane. W Japonii jednak pojęcie konserwacji zabytków nie jest dość silnie zakorzenione i stare burzy się, robiąc miejsce nowemu. Zatem unikalny dorobek architektury zniknął z krajobrazu miejskiego Omotesandō w 2003 rok, i w 2006 r pojawił się nowy kompleks Omotesandō Hills mieszczący handel, a także luksusowe mieszkania ulokowane wzdłuż ulicy na wyższych kondygnacjach. Obiekt został zaprojektowany przez znanego architekta Tadao Ando, który oprócz Collezione (1990) na przedłużeniu Omotesandō, nie posiadał jeszcze realizacji w tym rejonie.

Kompleks Omotesandō Hills posiadający 34,000 m2 powierzchni został zbudowany przez Mori Building Co. za sumę 19 bilionów jenów. Mori jest potężną firmą developerską, która zbudowała wiele budynków w centrum Tokio - rejonie Tōranomon, Kamiyachō, Roppongi i między innymi także kompleks Roppongi Hills. Obiekt przy Omotesandō składa się z trzech części: centralnej z wejściem głównym oraz ze Wschodnim Tarasem Zelkowa (Zerukoba Terasu Iisuto) (fot. 8), skrzydła zachodniego z Zachodnim Tarasem Zelkowa (Zerukoba Terasu Wesuto) (fot. 9) oraz Skrzydła Dōjunkai (Dōjun Kan) będącego rekonstrucją fragmentu starej zabudowy (fot. 10). Omotesandō Hills posiada 6 kondygnacji nadziemnych oraz 6 podziemnych, mieści 93 sklepy, cukiernie, kawiarnie i restauracje oraz 38 mieszkań. Na przeciwko wejścia głównego we wnętrzu budynku znajduje się atrium, którego przestrzeń jest wytyczona przez podesty-galerie opadające i wznoszące sie po lekkim skosie (fot. 11). Ponieważ ulica posiada dość duży spadek terenu, w środku atrium znajdują się schody łączące część wschodnią i zachodnią. Gra światła, efekty dźwięku, prostota i wyrafinowanie surowej architektury Tadao Ando tworzą wspaniałą całość w postaci przestrzennego i multimedialnego dzieła sztuki (fot. 12).

Omotesandō Hills stało się jeszcze jednym ważnym punktem w metropolii tokijskiej, do którego ściągają turyści oraz mieszkańcy Tokio. Elewacja obiektu wspaniale współgrająca z rozłożystymi drzewami zelkowy stała się nowym obliczem reprezentacyjnego bulwaru tokijskiego.

---