Mimo że ponad trzydziesci lat upłynęło od śmierci Chihiro, jej prace nadal żyją i cieszą nas swoją świeżością i wrażliwością. Najistotniejszą cechą prac artystycznych Chihiro Iwasaki było to, że malowała ona prawie wyłącznie dzieci. Do swoich prac nie potrzebowała modeli. Potrafila z pamięci odtworzyć delikatne twarzyczki dzieci w różnych sytuacjach i pozach oraz wyrazić subtelne różnice wieku kilku miesięcy. Potrafia bez szkicu, posługując się pędzlem stworzyć portrety, które przedstawialy dzieci jak żywe, wyrazić w pastelowych barwach karnację ich twarzy i ich nastroje. Jej rysunki były delikatne, ale jednocześnie pełne życia. Były i są rozpoznawalne.   Chihiro Iwasaki urodziła się 15 grudnia 1918 r. w Takefu w prefekturze Fukui. W następnym roku jej rodzina przeprowadzila się do Tokio. W 1933 r. rozpoczęła naukę szkiców i malarstwa w oleju pod kierunkiem Saburosuke Okada. W 1936 r. ukończyła liceum, a jej obrazy były prezentowane na Shuhakai Joshi Yōgaten (Wystawie Shuyō Kobiecego Malarstwa w Stylu Zachodnim). W 1937 r. rozpoczęła studia kaligrafii w Szkole Fujiwara Kozei, a następnie w 1942 r. studiowała malarstwo olejne pod kierunkiem Tai Nakatani. W międzyczasie wyszła za mąż, a następnie owdowiała w Mandżurii. Po wojnie zamieszkała w Matsumoto w prefekturze Nagano. Wstąpiła do Japońskiej Partii Komunistycznej. W 1946 r. powróciła do Tokio, gdzie studiowała sztuki piękne pod kierunkiem Toshiko Akamatsu. Równolegle zajmowała się pisaniem oraz ilustracjami do magazynu “Gazeta Ludowa”. W 1950 r. wyszła powtórnie za mąż za Zenmei Matsumoto i urodziła syna Takeshi. Wkrótce też zamieszkała w nowo wybudowanym domu w Nerima-ku, w którym obecnie mieści się poświęcone…