W zeszłym roku miałam miłe doświadczenie, że w warszawskim gimnazjum（publicznym）oraz liceum (społecznym) uczyłam kultury japońskiej. Prawdę mówiąc nie znam się ani na ikebanie, ani na ceremonii herbacianej. Przed wyjazdem więc wnikliwie zastanawiałam się, jakim sposobem będę mogła przedstawić kulturę japońską. W pewnym momencie przyszło mi na myśl korzystanie ze swoich przekładów, ponieważ zajmuję się tłumaczeniem książek dla dzieci i młodzieży.